Hoe om te gaan met mensen die je hond als "gevaarlijk" zien

Ik plaats het maar even in "leuke honden verhalen" weet niet zo snel waar ik het anders moet plaatsen. Ik zit namelijk met het volgende, mensen die je hond ontwijken, mensen die meteen oordelen dat je hond vals is, dat alleen al omdat je hond (in mijn geval) een duitse herder is. Het maakt mij tijdens de wandeling heel erg onzeker, wat de wandeling niet echt meer ontspannen maakt. Je ziet het al in de blikken van de ogen van de mensen. En gister nog, sem had een speel houding en wou spelen met een hond. Iemand jaagde sem meteen weg, want hou zou nog is aan kunnen vallen. Het doet mij zoveel pijn en verdriet en ik zit er constant over te piekeren! Mijn hond is van geen kwaad bewust, hij vind honden leuk. Is sociaal naar ze. Soms is hij wel wat onzeker. Maar zet geen stap verkeerd. Ik weet er niet meer mee om te gaan met dat soort mensen die meteen over mijn hond oordelen. Losloop gebieden ontwijk ik een beetje, en ik zoek rustige plekken op. Mijn vraag is eigenlijk een beetje, hoe gaan jullie er mee om? Tuurlijk weet ik dat mijn hond lief is, en dat ik me niet zo veel zorgen hoef te maken dan. Maar de mensen hou je toch.

Ik snap dat dat heel erg vervelend is. Ik moet zeggen, dat ik Moos altijd aanlijn, wanneer ik herders, rottweilers of "staffies"  aan zie komen lopen. Ik vraag wel altijd hoe de hond is, is hij sociaal, dan laat ik mijn hond weer los.

Vooral het gesprek aangaan dus! 

Succes !

Ten eerste let niet op de blik van mensen, dit zegt echt niet alles!
Tuurijk je kan echt een heeeeleee vuile blik krijgen, maar ik kan ook moeilijk kijken En dan bedoel ik dat echt niet verkeer dof naar!

Wat ik er voor de rest mee doe, eigenlijk niets..
Jara is niet gek op vreemde en als je haar verkeerd aan kijkt kan ze gaan blaffen, dit ziet er voor een leek heel angstaanjagend uit. Dus ik probeer het te voorkomen maar da tkan niet altijd.
Maar kijken mensen alleen met "de" blik, dan doe ik niets.

Reageert iemand tegen me of gewoon in het algemeen negatief naar jara toe.. In bovenstaande situatie leg ik het uit en bied ik mijn excuses aan (Doe ik altijd als ze zo reageert).

Al is het gewoon random zoals:
"wat een lelijke hond" (Ja, serieus)
"Zooo die is aggresief" (Als ze blaft omdat jij zomaar haar gaat aaien)
Dan kan je wat terug verwachten, en dat zijn geen excuses.
Probeer het zo veel mogelijk te negeren allemaal, maar er zijn soms inderdaad van die mensen die echt gewoon zuigen en er dus om vragen (Overigens op alle gebieden hoor ook als mensen beginnen over me broertjes, ouders etc.)

Dat probleem heb ik ook alleen ik trek me er geen sikkepit van aan meer ik loop gewoon door want jou gespannen houding voelt de hond en het wordt alleen maar erger door.

Rambo was daarbij wel fel naar andere honden maar nu speelt hij gelukkig weer met andere honden. Mijn houding veranderde en Rambo veranderde mee

Snap je "probleem" wel een beetje. 

Gijs onze engelse staff heeft precies die zelfde vooroordelen. Vond dit helemaal toen hij klein was best naar! 

Bijv: Hij was nog geen 6 maanden en we liepen trots met hem in het bos. Kom er een vrouw langs die letterlijk in de lucht sprong en riep BAH dat is zo'n gevaarlijke pitbull! Je neemt toch niet zo'n hond?!  Pff nou vond het echt niet grappig! Heb juist extra mijn best gedaan om hem bij iedereen onder de neus te duwen. Kijk hij is lief! Haha.. 

Nu weer een jaar later denk ik boeiend! Laat ze lekker denken! Heerlijk rustig.. 

Losloop gebieden gaan wij ook alleen heen op tijden dat het er erg rustig is. En hij gaat vast als er andere honden in het zicht komen. 

Denk ook dat jij het vervelender vind dan Sem. 

Bij mensen die je vaker tegen komt kun je misschien de honden eerst aan de lijn laten kennismaken. En zo het vertrouwen van de baasjes (en hun honden) winnen. 

Door slechte ervaringen ben ik ook van dh liefhebber naar ontwijker gegaan. Ik vond het vroeger geweldige honden, mijn uitlaathond was een dh. Ze had mij als baasje gekozen en luisterde beter naar mij dan naar haar eigen baas. 

Mijn man houdt niet van herders, anders had er hier zeker een gelopen. Maar goed, we hebben nu een golden retriever en rottweiler en de de afgelopen jaren is Jamie, de golden, al meerdere keren door een dh aangevallen. 1x zelfs als pup. De herder liep los, Jamie ook. Jamie ging onderdanig op zijn rug liggen en de herder viel hem vol aan. Van de 4 herders die hier lopen, zijn er 3 verknipt. Dus ja, ik roep mijn honden bij me als ik een dh tegenkom. Ik heb te veel slechte ervaringen opgedaan. Als blijkt dat de herder wel lief en sociaal is, vind ik het prima dat de honden met elkaar spelen. MAAR, ik wil dat eerst zeker weten.

Ik kan me voorstellen dat het niet altijd leuk is voor je, maar probeer het los te laten. Je hebt zo te lezen een super lieve hond. En als mensen dat niet willen zien, hun probleem.

Met opgeheven hoofd loop ik gewoon verder....

Nou komt het bij mij alleen voor bij mensen met kleine hondjes...

Ik roep Max dan gewoon bij me en loop met opgeheven hoofd verder, want ik weet immers beter....

En het mooiste is dan nog als ik iemand daarna tegenkom die zijn hond wel bij Max laat! :-)

Max is super sociaal, zit geen vlieg kwaad in en vind alles leuk en mooi.... Mensen willen dit niet zien vanwege zijn grootte... Heel jammer, want Max snapt er natuurlijk niks van dat hij niet mag spelen.

Sta boven deze mensen, jij weet wel beter!

Ik ben in het bezit van een nationale knuffelbeer, dus maak dit nooit mee.

Ik loop er eerder tegenaan dat iedereen denkt dat hij zo leuk en makkelijk is en daarom hem mag roepen, aaien etc. Ook lastig hoor, zeker omdat onze door zijn verleden dan niet meer te stoppen is.....

Maar het lijkt me heel naar, en volgens mij kun je er weinig aan doen, omdat het iets is wat in die mensen zit. En zoals gezegd zul jij het als naar ervaren, Sem krijgt dat niet mee, gelukkig.

Ik heb het zelf (niet) meer, ik was altijd erg bang voor honden, dus ik heb wel wat moeten leren en overwinnen. Maar nu ben ik daar heel blanco in.

Santa is ooit aangevallen door een DH hier, die al ik weet niet hoeveel honden heeft gepakt, en sindsdien was ik ook wat huiverig voor herders.

Tot hij een keer, voor ik het in de gaten had, geweldig aan het spelen was met een DH, en nu al veel leuke ontmoetingen heeft gehad.

Hier loopt ook iemand met een Rottweiler, die maakt hetzelfde mee, maar straalt het zelf ook uit, zo van, ik heb zo'n hond waar iedereen een blokje voor omloopt, en zegt ook dat haar hond zo venijnig is.

En het is zo'n schat, Santa heeft weleens wat rij neigingen, toen dat gebeurde, gebeurde er dus niets. Het baasje stierf duizend doden en die honden zaten samen wel snor.

Als we jullie ooit tegenkomen, lekker samen laten spelen!

Ik heb daar in het begin ook moeite mee gehad, want ja ik had immers een ''gevaarlijke vechthond''. Ik ben echt gestopt met me er druk over te maken en zie er de voordelen tegenwoordig van in.

Mensen ontwijken me op straat, mooi dan heb ik meer ruimte om lekker te kunnen wandelen, mensen rennen zelfs in paniek de straat over, prima nog meer ruimte. Mensen trekken snel hun hondje weg, mooi dat scheelt mij weer de honden korter pakken en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Op een gegeven moment doet het je echt niks meer en ik denk, omdat je je onzeker voelt hierover dat het lijkt alsof iedereen angstig naar je kijkt maar in werkelijkheid valt dit allemaal best mee. Je komt snel genoeg mensen tegen die niet bang zijn en het allemaal wel leuk vinden.

ja kan me dat precies voorstellen...is hier net zo, heb de gekste blikken, verwijten, en de naarste opmerkingen naar mn hoofd gehad...

je weet dat het erbij hoort met bepaalde rassen, wist ik ook, maar toch viel het me tegen haha.

nu word ik er niet meer koud of warm van, je kweekt vanzelf n olifantenhuid

enige tip is, laat het lekker gaan!

want je kunt het niet verklaren, omdat het vaak onterecht geroepen wordt, dus je kunt er ook gewoon niets mee. ene oor in, en andere uit

Ik moet zeggen dat ik mensen ook wel eens ontwijk.
Maar dit heeft bij mij een andere reden.
Zit je hond aan de Flexilijn, ontwijk ik je.
Weet ik of zie ik dat je je hond niet aan kan en zou dit narigheid voor mij of mijn hond geven, ontwijk ik je.
Bij mij heeft t niets met t ras te maken.

Ik heb juist t tegenover gestelde, Harley ziet er heel erg aaibaar uit en mensen met of zonder hond die lopen dan ook ste vast op hem af (de mensen die hem niet kennen vooral).
Mijn hond is hier niet van gediend en soms heel soms vind ik t dan ook jammer dat hij niet uiterlijk van een en dobermann heeft.
In zekere zin herken ik wat je zegt, alleen dan t tegenovergestelde.

Ik heb vaak genoeg met een dobermann gelopen, of met twee enorme herders.
Nooit geen gezeur of rare blikken gehad van mensen.
Wel als ze opsprongen of honden aan de lijn begroette, maar dit vind ik meer dan logisch ben ik zelf ook niet van gediend.

Ik heb er eerlijk gezegd nooit last van en last van gehad. Dat 'last hebben' zit echt in jezelf en je eigen hoofd. Je hoeft niets van en met die mensen toch. Hoe meer last jij er van hebt, hoe meer negatieve invloed het heeft op je wandelingen en daarmee op de interactie met je eigen hond in die wandelingen. Dat is toch jammer, druk maken om iets wat totaal geen positieve energie oplevert. Het voordeel als je je irritatie hierover kunt loslaten is dat je geen energie hoeft te steken in ... en  niets hoeft in te vullen over wat er in andermans hoofd afspeelt, je het niet hoeft te betrekken op jezelf en je eigen hond en dus zeeën van tijd en positieve energie overhoud om samen leuke dingen te doen

Gewoon de buitenwereld negeren en lekker jullie eigen ding doen en als je leuke mensen met leuke honden tegenkomt daar voluit van genieten. Jij weet wat je aan hem hebt en dat hij geweldig is en dat is het enige wat telt. Je hoeft 'de anderen' (die jij in dit topic bedoelt) niet te overtuigen van jouw gevoel en overtuiging, net zo min als je hun overtuiging (welke dat ook is, want je kunt niet in iemands hoofd kijken) op jezelf, je hond, hoeft te betrekken. Dat zij er mee om gaan op een manier die jou vreemd voorkomt zit in die ander en is helemaal hun 'ding'. Je weet immers niet wanneer en waarom. Is het een (voor)oordeel, vooringenomen gedrag, zit er negatieve ervaring onder, is iemand op zichzelf, trekt iemand z'n eigen plan omdat dit die ander beter past ... heeft die ander een hond onvriendelijke of bange hond etc..

Ik zou alleen een gesprek aangaan als de situatie daar op een plezierige manier gelegenheid toe biedt en verder gewoon  optimaal genieten van je eigen *gevaarlijke* hond en jullie wandeling.

Ik begrijp je, de duitse herder is een grote hond, en voor vele toch wat angstaanjagend, als je dat ziet, roep je je hond bij je, angst kan je mensen niet een twee drie afleren, als mensen wat zeggen van... valse hond, daar moet je niet op ingaan, dat heeft geen zin om daar mee in discussie te gaan.

en heus er zijn genoeg mensen die jouw hond ontzettend mooi vinden en ook zeker lief, hier een liefhebber van de duitse herder, heb er zelf een gehad, daar door weet ik dat er mensen zijn die anders oordelen dan dat ze een knuffelbeer aan zien komen.

ik kan wel tegen je zeggen, trekt het je niet aan, maar het is niet leuk dat commentaar te krijgen, onthoudt een ding, echt , er zijn genoeg mensen die jouw hond wel mooi en ontzettend lief vinden, kijk daar naar, en laat de ander in hun sop gaar koken.

Ik moet bekennen hier weinig last van te hebben. Ik kom bij voorkeur niemand tegen als ik ga wandelen. Ik hou van die rust. En mensen die een mening hebben over mijn honden zonder ze te kennen heb ik maling aan. Als je met een boogje om mij heen wil vind ik dat prima. Slaap ik geen moment slechter van. En als je juist kennis wilt maken met mijn hond probeer ik daar altijd tijd  voor te maken, zeker voor kinderen.

Ik denk dat het grotendeels zit opgesloten in je eigen verwachtingspatroon. Waarom wil je dat anderen jou hond lief, aardig of leuk vinden? Waarom wordt je verdrietig van mensen die je toch niet kan overtuigen, hoe goed je het ook doet?

Ik zeg: schouders ophalen, doorgaan met ademhalen.

Ik ken het verschijnsel. Vroeger had ik een zwarte herder. Hij had zijn ras en zijn kleur niet mee.

Wanneer ik hem meenam de stad in, liet ik hem een klein rieten mandje dragen. Sullige kunstjes (mooi zitten ofzo) midden op straat laten uitvoeren hielpen ook.

Een roze halsband met riem wil ook wel helpen.

Ook groeide het vertrouwen, naarmate ik dezelfde mensen vaker tegen kwam, wanneer bleek dat hij perfect luisterde.

Ik bleef ook met mensen in gesprek hierover. Dan komt het vertrouwen in de hond toch wel goed.

Maar er zijn altijd mensen die het niet hebben op zo'n "engerd". Het is gewoon een vooroordeel. En ik vind dat je dat ook als argument best mag gebruiken.

"  


Hier een grote beer, die wel naar Max wil, ondanks dat we allebei de honden aan de lijn hadden, ging dit perfect, we weten van ons beiden dat het allebei sociale honden zijn, okee de een wat groter dan de ander, maar het zijn vriendjes voor het leven toch ? "

willemijn, baasje van bamse .

inderdaad!

Ik denk zo: 

Ik heb een hond voor mezelf. En mijn hond heeft mij.. Dus verder niemand nodig ;)

Aan de lijn is hier standaard geen contact met andere honden. Of het moet toevallig een hele bekende zijn en dan nog is het niet echt spelen, maar gewoon suffelen, meer niet.

En in het bos mogen alle honden los, dus ook die van mij ;) Dus als ze daar 'moeilijk' doen of kijken is dat niet mijn probleem. Ik zorg er natuurlijk wel zo goed mogelijk voor dat Mikey niemand lastig valt!, maar over het algemeen doet ze dat ook niet :) (Na flink wat oefenen met het hier komen, aandacht en naast gaat dit heel goed ondertussen). Ze is nu of lekker aan het snuffelen of met mij bezig. En komt er eens een hond waarmee het leuk klikt is mooi meegenomen, maar meestal blijft het bij een sociale begroeting.

En ja, soms kom je mensen tegen (meestal met kleine hondjes) die ze gaan optillen of angstvallig bij zich houden.. Dan lach ik meestal vriendelijk en zeg goeie middag. Ik reageer er verder ook niet op, en Mikey meestal ook niet. We lopen dan gewoon lekker door.

Toen Mikey wat jonger was wilde ik graag dat ze speelde. Vond ik leuk voor haar en ik vond het ook zielig als mensen doorliepen. Nu ondertussen merk ik dat Mikey veel meer ontspannen is als we minder (speelse) honden tegen komen. Ikzelf vind het heerlijk zo.

Spelen is leuk als het met beide honden 'klikt'. En ik merk dat veel andere honden niet zo makkelijk klikken met mijn herder. En ik ben er juist heel trots op als we een keer een drukke speelse hond tegen komen en Mikey komt bij mij lopen. Vroeger was ze er vol ingedoken en dan was het spelen ook meer een wedstijdje wie is de sterkste, of wie kan er het hardst achter de ander rennen (opjagen).

Als het eens leuk klikt mag ze spelen. Zo niet, dan komt ze echt niets te kort hoor want wij zijn tenslotte samen lekker buiten bezig ;)

Gr. Alexandra

Dat deed onze trainster ook met haar herder, knuffelbeest dragen in de stad.

Ondanks Noah een knuffelige golden retriever is die geen kwaad in zich heeft, maak ik dit bijna dagelijks mee....

Hier in de stad wonen aardig veel mensen die honden überhaupt eng vinden en mijn witte, grote enthousiasteling die poten heeft die alle kanten opgaan, is HELEMAAL eng.

Ik zie dan ook vaak genoeg mensen wegrennen voor hem, mensen die ons ontwijken (en dus letterlijk de weg oversteken om zo maar niet naast hem te hoeven lopen), moeders die hun kinderen bij zich roepen omdat ze Noah zien lopen, mensen die nare dingen naar hem roepen, etc. 

Maar niet alleen bij mensen die honden eng vinden gebeurd dit, ook bij mensen met kleine honden wordt Noah vaak weggejaagd "die is veel te groot om mee te spelen" krijg ik regelmatig te horen (en ook de wat minder aardige versies), terwijl Noah hartstikke leuk kan spelen met kleine honden.

Ik heb me er al bij neergelegd toen hij een week of 10 oud was (al begreep ik niet hoe je een kleine pup doodeng kan vinden ) het heeft geen nut om je druk te maken over iets wat je toch niet kan veranderen 

in Zandvoort maak ik dit overigens bijna nooit mee, ik denk dat het echt aan de instelling van mensen zelf ligt..

Lijkt me lastig, maar ik denk inderdaad dat jij er meer mee zit dan Sem.

Zolang hij nog lekker vrolijk rondhuppelt en zich niks aantrekt van mensen die hem als bloeddorstig monster zien, zal het voor hem wel meevallen.

Ik ontwijk bepaalde honden ook, niet eens rasgebonden, wel houding- en voorál baas-gebonden.

Laatst in het bos, ik hoorde om de hoek van het fietspad stemmen, dacht 2 fietsers. Komen er ineens, om diezelfde hoek, 3 Herders (geen idee welke soort hoor) aangelopen. Kijken naar Mellow die ik (rekening houdend met 2 fietsers) even wat korter hield en komen woest op ons afgestoven. Vervolgens werden ze dmv een hoog gegil terug geroepen (luisterden uiteindelijk wel) maar vervolgens kwam 1 nóg eens terug, redelijk in aanvalshouding en het geluid wat hij produceerde klonk zeker niet als een blij 'laten we gezellig spelen' (ik scheet de spreekwoordelijke 7 kleuren op dat moment...). Met mijn meest woeste stem brulde ik hem een WEG! toe en dat werkte wel. Toen ik ze aan de andere kant van het bos wéér in de verte zag (baasjes dus weer niet, die liepen nog voor de bocht...), ben ik een zijpad ingeslagen, aangezien ik geen zin had in nog zo'n confrontatie.

Maar er zullen ook zat mensen zijn die ons zullen ontwijken, omdat Mellow aan de Flexi loopt, ondanks dat ik haar altijd kort houd én aan de kant ga als we mensen passeren (en er dus ook nog nooit iets is gebeurd). Helaas kom ik die Flexi-vermijders dan weer nooit tegen, wij treffen alleen mensen die hun hond overal op af laten stormen en totaal geen oog hebben voor een zwaar borstelende en (in de lucht) happende Mellow omdat ze die opdringerige types niet om zich heen wil... 

En dat vind ik misschien nog wel erger dan dat mensen ons zouden ontwijken 

Misschien kunnen we samen lopen, dan ontwijken ze ons omdat jij met je 'gevaarlijke monster' loopt en komen anderen weer bij je, want Mellow ziet er zo aardig uit 

Ik denk dat je je er gewoon overheen moet zetten. Iedere honden eigenaar zal dit wel eens meemaken. Zelfs met fluffy Dobby kijken vooral oudere mensen en/of mensen met kleine hondjes wel eens bedenkelijk. Ik neem Dobby dan wat dichterbij, of ik loop om. Ik vind het niet nodig om die mensen met een hartslag van 180 te laten zitten alleen omdat ze zelf angst hebben.

Misschien niet heel relevant, maar als ik aan de lijn op korte afstand een klein hondje tegen kom, ontwijk ik deze altijd.

Juist omdat ik ondertussen heb ervaren dat de meeste kleine hondjes niet gediend zijn een begroeting met mijn hond en vaak fel reageren. En ja, van te voren kan ik dat natuurlijk niet goed inschatten dus mijn gedachten is dan maar voor de zekerheid gewoon afstand. (kan het ook niet fout gaan)

Ik denk dat in deze situatie de mensen ook denken: Oh die hond die doet wat, daarom gaat ze weg.. Terwijl ik dus eigenlijk mij hond wil beschermen omdat ik bang ben dat hun kleine hondje zal uitvallen ;)

De 'grote' hond wordt altijd als de moeilijkere gezien, denk ik.

Ik vind Sem trouwens een prachtige hond!

Als mensen daar zo negatief op reageren is dat helaas hun gemis ;)

Gr. Alexandra

Hier dacht ik net nog aan (toen ik mijn bericht al had gepost), daarom quote ik bovenstaand stukje even.

Er zijn natuurlijk ook mensen die hun hond 'angstvallig' bij zich houden omdat ze hun eigen hond kennen 

Als ik iemand passeer (lopend, op de fiets, met hond, zonder hond), dan houd ik Mellow áltijd kort.

Meestal gedraagt ze zich best netjes (gaat steeds beter ), maar soms wil ze opspringen (bij lopende mensen) of ze valt uit (fietsers). De ene hond moet ze absoluut niet, de andere vindt ze eng. Honden van haar formaat en die we kennen mag ze dan wel even begroeten (niet spelen, maar even een soort 'hallo' snuffel), maar ik laat haar niet zomaar bij andere honden. Omdat ze aangelijnd is (en ik het vooruitzicht van geamputeerde staarten en poten door mijn Flexi niet zo tof vind...) maar ook omdat ik haar niet volledig vertrouw bij kleine hondjes (en ik helaas heel goed weet wat ze kan doen...).

Blaft ze naar honden, dan valt het over het algemeen wel mee, maar kleine opdringerige hondjes waar ze niet naar blaft... dan ben ik toch op mijn hoede, want dan vind ik haar ronduit onheilspellend.

Het is dus niet zo dat ik Mellow bij me houd omdat ik andere honden niet vertrouw (oké, types als uit mijn vorige bericht uitgezonderd ).

"Hier dacht ik net nog aan (toen ik mijn bericht al had gepost), daarom quote ik bovenstaand stukje even.

Er zijn natuurlijk ook mensen die hun hond 'angstvallig' bij zich houden omdat ze hun eigen hond kennen "

Ja, dat kan natuurlijk ook :) Maar in bijvoorbeeld een losloopgebied (bos, strand) denk ik dat de meeste mensen hun eigen hond als sociaal genoeg beschouwen. En nee, dat ze dat denken zegt niet dat het zo is, maar ik denk altijd in dergelijke gebieden: als je hond echt 'gevaarlijk' is, dan loop je daar niet (los).

Ik geeft het altijd de voordeel van de twijfel. :)

En om heeeel eerlijk te zijn, ik begrijp ergens ook wel de vooroordelen. Ikzelf heb een herder maar de enige incidenten en minder leuke dingen die ik heb meegemaakt ... idd .. met herders ;)

Het is een ras apart en de liefhebbers kunnen er mee omgaan en de andere groep heeft er een afkeer van.

Maar zo is het met meerdere rassen het geval.

Gr. Alexandra

ik heb het idee dat het ook nooit goed is 

gaan mensen niet aan de kant, is dat vervelend, want... "iedereen komt zomaar op mijn hond af, iedereen aait hem, iedereen laat zijn hond bij mijn hond terwijl die er niet van gediend is" en zo worden er 100 topics per dag geopend waarom in 's hemelsnaam vreemde mensen en honden niet uit de buurt blijven

gaan mensen wel aan de kant, is dat vervelend, want... "iedereen heeft vooroordelen over mijn ras, iedereen denkt dat mijn hond agressief is, iedereen steekt de straat over als ik aan kom lopen" en zo worden er 100 topic per dag geopend waarom in 's hemelsnaam vreemde mensen en honden zo ver uit de buurt blijven

tsja. als je in de openbare ruimte bent, betekent dat, dat daar ook andere mensen zijn. sommigen met veel verstand van honden, anderen met weinig verstand (van honden ), sommige houden helemaal niet van honden, enzovoorts.

al die andere mensen in de openbare ruimte zullen nooit precies zo reageren als jij dat graag zou zien. andersom geldt dat ook: jij reageert (al dan niet onbewust) misschien ook wel op anderen die dat om wat voor reden dan ook, weer vreemd vinden

gewoon lekker wandelen met je hond, zonder aan iedereen aandacht te besteden, is misschien wel de makkelijkste oplossing 

Ik begrijp je frustratie erg goed, wij hebben Argentijnse doggen en de opmerkingen die wij in het begin allemaal hoorden, deden ons ook pijn. Nu zijn we 16 jaar verder en heb ik nog steeds Argentijnen maar ik trek me er niks meer van aan.
Vroeger probeerde ik de mensen te laten zien dat onze eerste écht héél lief was, maar als ik dan zag dat ze schrokken als ze een onverwachte beweging maakte, deed dat weer pijn. Ik vond het zo oneerlijk tegenover haar.
Nu heb ik iets van : ik mag hier ook komen en als jij haar niet vertrouwt, is dat jouw probleem. Ik zal mijn werk als verantwoordelijke eigenaar doen en haar aanlijnen als er mensen of andere honden komen aanwandelen en voor de rest bekijken ze het maar, ik weet beter.
Ik ben ooit gebeten, als kind, door een Duitse herder, maar ik zal zeker niet alle duitse herders als gevaarlijk beschouwen, het is gewoon de kleinzieligheid van de mensen die voor vooroordelen zorgt, en jij zal daar op je eentje niks aan kunnen veranderen.
Genieten van je hond en de boel de boel laten, zou ik zeggen!

Uit eigen ervaring...??

Iedereen gewoon vriendelijk begroeten..

Al moet ik het schreeuwen over 50 meter.

Nooit geen enkel probleem gehad met ons vorige zwarte monster in de nieuwbouwwijk.

Dat ze hem angstaanjagend vonden.? , prima.

Ik ben geen Jehova die de wereld wil verbeteren......Lekkerrrrr belangrijk...

Maar er wordt wel gewoon gegroet aan dat persoon wat aan de andere kant van de riem hangt.....

Het is volgens mij maar net welke ervaringen mensen met honden hebben. Ik hoor hier in de buurt bijvoorbeeld wel verhalen over Friese stabij's dat ze heel goed kunnen bijten. Ik hoor van meerdere mensen dat ze wel eens aangevallen zijn door een Stabij. Maar dit is iets van de mensen zelf en daar kun je niets mee, behalve mensen wat over hun angsten trekken als je dat leuk vind of daar zin in hebt, en anders ook gewoon niet. Het is al heel lastig wanneer je bang bent voor honden om ze te ontwijken..je moet daar gewoon zelf iets mee, kun je ze ook altijd aanraden. Maar niet verdrietig worden vanwegen een ander zijn problemen hoor.

Hier een hele gevaarlijke bouvier en tot vorig jaar ook een heeeele gevaarlijke herder, tenminste.. als ik anderen zou moeten geloven  

Er is zelfs hier in het dorp iemand geweest die beweerde dat mijn honden vals waren..

Ik negeer die mensen maar wat. Laat ze maar. Ik weet wel beter en dat is genoeg.

1 voordeel: hier in de wijk is al jaren een inbraakgolf, maar met die valse honden van mij heb ik er geen last van